600-500 lat temu - XV-XVI wiek
Opublikowano: czwartek, 13, luty 2014 18:30
Wieś związała się na trwałe z Ziemią i przestała ciążyć ku kasztelanii cieszyńskiej. Przez wioskę przebiegał międzynarodowy szlak handlowy wiodący z Krakowa aż na Węgry, dość często nieprzejezdny z uwagi na zdarzające się tutaj powodzie. Dzięki owemu międzynarodowemu szlakowi handlowemu wioskę z pewnością mimochodem odwiedzali nie tylko kupcy ale i studenci pobierający nauki na uniwersytetach południowej Europy.
W wiosce mieszkało wówczas 24 siodłaków tj. chłopów posiadających samodzielne gospodarstwa rolne, parę wołów, koni i kilka krów oraz 3 zagrodników czyli chłopów mających z kolei własne domostwo i niewielką zagrodę. [...] Wielkie boje toczono także o wydanie pozwolenia, dzięki któremu, organista Kępny mógłby uczyć dzieci w tutejszej szkole. Nie miał on bowiem stosownego zaświadczenia, że jest zdolny do uczenia dziatwy szkolnej w języku niemieckim.
Czterdziestu robotników w przeciągu niecałych trzech miesięcy zbudowało od podstaw tutejszy kościół parafialny. To arcydzieło rąk ludzkich. W starych zapiskach pochodzących z tego okresu odnotowano nazwiska lokalnych mieszkańców, są to: Tuląż, Machnik, Szpyra, Gałuszka, Śmieja, Kaczorek, Tomeczek, Dudek, Bogacz, Drapa, Rytek, Wala, Mrukwa, Kret, Janko, Rusek.
Statystycznie wioskę zamieszkiwało 306 mieszkańców wśród których 56 było ewangelikami. Zmierzająca pod Wiedeń jazda królewska posadziła prawdopodobnie dąb przy ulicy Nad Jeziorem, celem upamiętnienia swojego pobytu na Ziemi Pszczyńskiej.
Każdy chłop musiał zwieźć do stodół folwarczych dwie fury siana i dwie fury owsa, dodatkowo na życzenie księcia zobligowany był do oraczki dwa dni w roku i koszenia łąki pana odpowiednio jeden dzień w roku. Siodłak oddawał panu czynsz pieniężny lub zbożowy wraz z pocztą w drobiu, nabiale i przędziwie.
Wioskę odwiedziła prawdopodobnie w 1518r. Bona Sforza jadąc do Krakowa na swój ślub z Zygmuntem Starym. Niewykluczone, że w 1574r. przez wioskę uciekał także do Francji pierwszy król elekcyjny Henryk Walezy. Miejscową parafię przejęli pastorowie ewangeliccy w związku z rozwojem reformacji na Ziemi Pszczyńskiej. Wystawiono nowy kościół parafialny, który w końcu XV wieku służył także parafianom z sąsiedniego Strumienia.
